สวัสดีค่ะ เราชื่อ นางสาวเบญจมาศ ทองบุตร ชื่อเล่น โบว์ เราอายุ ๑๙ ปีแล้ว ใกล้จะ ๒๐ ปีแล้ว ตอนนี้เรียนอยู่ ปีสองแล้ว ที่คณะครุศาสตร์ สาขาภาษาไทย ตอนแรกนึกว่าจะเรียนไม่จบ ม.๖ ซะแล้ว เพราะว่าดื้อมาก แต่ก็อดทนสู้จนมาถึงทุกวันนี้ จบมาจากโรงเรียนมัธยมในอำเภอหนึ่ง ชื่อว่า "โรงเรียนขุขันธ์"
โรงเรียนขุขันธ์เดิมมีชื่อว่า โรงเรียนมัธยมศึกษาประจำอำเภอขุขันธ์ เปิดทำการเรียนการสอนครั้งแรกเมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2493[1] ในปีการศึกษา 2493 สังกัดกรมสามัญศึกษา เป็นโรงเรียนสหศึกษา ปีแรกที่เปิดทำการเรียนการสอนมี 1 ห้องเรียน มีนักเรียนจำนวน 35 คน โดยใช้อาคารสถานที่ชั่วคราว ณ โรงเรียนบ้านห้วยเหนือ(ศรีประชานุกูล) (ปัจจุบัน โรงเรียนอนุบาลศรีประชานุกูล) ในช่วงแรกที่ยังไม่มีผู้บริหารโรงเรียน ทางราชการได้แต่งตั้งให้ นายสรอย วุฒนานุสรณ์ ศึกษาธิการอำเภอทำหน้าที่เป็นครูใหญ่ และต่อมาเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2493 กรมสามัญศึกษาได้แต่งตั้งให้ นายเสถียร โพธิพิพัฒน์(อดีตนายอำเภอกันทรลักษณ์) มาดำรงตำแหน่งครูใหญ๋ และได้ย้ายนายเล็ก ราชมณี จากโรงเรียนประจำจังหวัดศรีสะเกษมาเป็นครูผู้สอน
- พ.ศ. 2495 ได้รับเงินงบประมาณจำนวน 100,000 บาท(หนึ่งแสนบาทถ้วน) จากกรมสามัญศึกษาเพื่อก่อสร้างอาคารเรียนถาวร อาคารไม้ใต้ถุนสูง 2 ชั้นจำนวน 1 หลังขึ้น(บริเวณอาคาร 1 ในปัจจุนัน) ณ บริเวณโรงเรียนขุขันธ์ในปัจจุบัน
- พ.ศ. 2496 ได้ย้ายจากโรงเรียนบ้านห้วยเหนือ(ศรีประชานุกูล) มาเปิดทำการเรียนการสอนที่อาคารเรียนสร้างใหม่ เมื่อวันที่ 1 กันายน พ.ศ. 2496
- จะเห็นได้ว่าในเนื้อเพลงมาร์ชโรงเรียน ได้กำหนดให้วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2493 เป็นวันคล้ายวันสถาปนาโรงเรียน ดังเนื้อร้องที่ว่า "...สองสี่เก้าสาม วันที่หนึ่ง เดือนกันยา สถาปนา สถาบัน ขึ้นกลาง"ขุขันธ์"..."
- โรงเรียนขุขันธ์ได้เจริญก้าวหน้ามาเป็นลำดับ ตั้งแต่เริ่มเปิดทำการเรียนการสอนจนถึงปัจจุบัน
- ตราประจำโรงเรียน :
ภาพสัญลักษณ์ ภาพด้านหน้าของดอกลำดวน ขนาบด้วยใบซ้ายขวาข้างละใบ เหนือช่อดอกมีมือคน 2 คน ประสานกันทั้งหมดอยู่ในกรอบวงกลมของช่อพะยูงที่ร้อยเรียงกัน
ดอกลำดวน ลำดวนจัดเป็นไม้ยืนต้น มักจะมีดอกในฤดูร้อนที่สภาพพื้นดินแห้งแล้ง ลักษณะของกลีบดอกหนา แข็ง อ่อนโค้ง มีสีเหลืองอ่อนๆ ไม่ฉูดฉาดส่งกลิ่นหอมเย็น นุ่มนวล จึงเป็นสัญลักษณ์ของนักเรียนโรงเรียนขุขันธ์ที่มีร่างกายแข็งแรง อดทน ต่อสู้กับความยากลำบากในสภาแวดล้อมได้ ส่วนจิตใจกับมีความนอบน้อมถ่อมตนมีกิริยามารยาทเรียบร้อย เป็นที่รักของคนทั่วไป
มือประสาน หมายถึง ความเข้าใจเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน มีความปรารถนาดี ความสามัคคีของบุคลากรโรงเรียนทุกคนที่จะร่วมพลังพัฒนาโรงเรียนให้มีความก้าวหน้าเจริญรุ่งเรืองต่อไป
ช่อดอกพะยูง ถือเป็นสัญลักษณ์ส่วนหนึ่งของต้นพะยุงที่เป็นต้นไม้ประจำโรงเรียนมาแต่เดิมเพราะพื้นที่ตั้งของโรงเรียนอดีตเป็นป่าทึบ มีต้นพะยุงขึ้นอยู่หนาแน่น ปัจจุบันยังมีต้นพะยุงขนาดใหญ่เป็นจำนวนมากที่ให้ร่มเงา ควมชุ่มชื่นและเป็นศรีสง่าแก่โรงเรียน จึงเป็นเครื่องแสดงถึงความร่มเย็น ความกตัญญูและร่วมรักษาเอกลักษณ์ ขนบธรรมเนียมวัฒนธรรมท้องถิ่นที่ทุกคนต้องยึดมั่น
- สีประจำโรงเรียน :
สีขาว
สีแดง
เพลงมาร์ทของโรงเรียน
- ปรัชญา : สุวิชาโน ภวํ โหติ อ่านว่า "สุ-วิ-ชา โน พะ-วัง โห-ติ" แปลว่า "ผู้รู้ดี เป็นผู้เจริญ"
- คำขวัญโรงเรียน : เรียนดี มีวินัย ใจนักกีฬา
- เอกลักษณ์(Todentity) : ขุขันธ์โรงเรียนงาม น้ำใจประเสริฐ ล้ำเลิศวิทยาการ ยอดเยี่ยมงานอนามัย
- อัตลักษณ์(Characteristies) : ยิ้ม ไหว้ ทักทาย แต่งกายดี มีชีวิตเรียบง่าย สู้สิ่งยาก
- ต้นไม้ประจำโรงเรียน : ต้นจามจุรี แสดงถึงความร่มเย็น และความกตัญญู
- ดอกไม้ประจำโรงเรียน : ดอกลำดวน แสดงถึงความอดทน
- สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียน :
- พระพุทธรูปประจำโรงเรียน ประดิษฐาน ณ ศาลาดุสิตาธรรม
- ศาลพระภูมิ และศาลปู่-ตา ณ ทางเข้าโรงเรียนทางด้านทิศตะวันออก
- ลานธรรม ณ ณ ทางเข้าโรงเรียนทางด้านทิศตะวันตก
- เพลงประจำโรงเรียน : มาร์ชขาว-แดง(เพลงมาร์ชโรงเรียน), เพลงร่มพะยูง
- สารประชาสัมพันธ์ประจำโรงเรียน : ช่อพะยูงนิวส์
คิดถึงโรงเรียนมากๆค่ะ จบมาได้ 2 ปีแล้ว กลับไปทีไรก็คิดถึง ชาวขาวแดง
เบญจมาศ ทองบุตร
Cr. wigi.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น